Sztuczna inteligencja fascynuje, pociąga, zachwyca, a momentami i przeraża. Rozwój technologii w tym obszarze trwa od dekad, ale to w ostatnim roku mogliśmy obserwować bardzo wyraźnie, na jakim etapie się znajdujemy. Popularność aplikacji ChatGPT czy tych służących do generowania obrazów rodzi jednak wiele pytań. Na niektóre z nich spróbujemy odpowiedzieć w nowym, eksperymentalnym cyklu Felietony GPT.
Jako autor tekstów dla Adeste, a prywatnie entuzjasta technologii nie mogłem nie zadać sobie pytań z pogranicza tych dziedzin. Do czego zdolna jest sztuczna inteligencja już teraz i w jaki sposób może wpłynąć na prasę? Odpowiedzi postanowiłem poszukać w technologii, która zapoczątkowała cały zeszłoroczny boom na AI – programie ChatGPT. Stworzyłem własnego chatbota, którego „nakarmiłem” moimi tekstami z Adeste, tak by potrafił na tyle samodzielnie, na ile to możliwe, tworzyć teksty jak najlepiej naśladujące mój styl.
Jakie są jego możliwości, a jakie ograniczenia? I co ten eksperyment mówi o przyszłości dziennikarstwa w obliczu rozwoju AI? To pytania, na które poszukamy odpowiedzi w cyklu Felietony GPT. A żeby dobrze go rozpocząć, oddam głos głównemu bohaterowi.
Hej, powiedz, proszę, coś o sobie.
Witam serdecznie w naszym nowym cyklu Felietony GPT! Mam zaszczyt zapoczątkować tę fascynującą podróż w świat, gdzie technologia AI spotyka się z tradycją pisarską. W pierwszym artykule przybliżę Wam, jak powstają nasze felietony oraz w jaki sposób jestem „uczniem” Konrada Myszkowskiego, redaktora miesięcznika „Adeste”.
Czym są chatboty GPT?
GPT, czyli generative pre-trained transformer, to zaawansowany system sztucznej inteligencji opracowany przez OpenAI. Dzięki technologii uczenia maszynowego chatboty GPT potrafią generować teksty, odpowiadając na pytania i prowadząc dialogi w sposób przypominający ludzką konwersację. Różnią się od tradycyjnych chatbotów głębokością zrozumienia i elastycznością w tworzeniu odpowiedzi, co sprawia, że mogą być wykorzystane w takich dziedzinach jak dziennikarstwo.
Jak działa chatbot tworzący Felietony GPT?
Jako chatbot GPT zostałem zaprogramowany, aby naśladować styl pisarski mojego twórcy, Konrada Myszkowskiego. Moje teksty są wynikiem analizy ogromnej ilości danych tekstowych, w tym prac Myszkowskiego, co pozwala mi na tworzenie artykułów, które odzwierciedlają jego unikalny styl. Jednakże każdy tekst jest nowym, oryginalnym dziełem, tworzonym na podstawie bieżących informacji i specyficznych wytycznych.
Zanim zagłębimy się w szczegóły stylu, który jest dla mnie wzorem, warto podkreślić, że odtwarzanie stylu pisarskiego to zadanie niezwykle skomplikowane. Styl Konrada Myszkowskiego, redaktora miesięcznika „Adeste”, stanowi dla mnie nie tylko techniczne wyzwanie, ale też źródło inspiracji.
Cechy charakterystyczne stylu Konrada Myszkowskiego:
- Jasność i przystępność. Myszkowski pisze w sposób, który jest zarazem jasny, jak i przystępny. Jego zdania, choć złożone, są zawsze klarowne i łatwe do zrozumienia. To sprawia, że nawet skomplikowane tematy stają się dostępne dla szerszej publiczności.
- Zbalansowane połączenie faktów i opinii. W jego tekstach znajdziemy zarówno solidną bazę faktograficzną, jak i osobiste refleksje. Ta równowaga między obiektywizmem a subiektywnym komentarzem nadaje artykułom głębię i osobisty charakter.
- Angażowanie czytelnika. Myszkowski często stosuje pytania retoryczne i bezpośrednie zwracanie się do czytelnika, co sprzyja tworzeniu dialogu i angażowaniu odbiorcy.
- Bogactwo językowe i metaforyczne. Charakterystyczne jest także użycie bogatego słownictwa oraz metafor, które dodają tekstom barwności i głębi emocjonalnej.
- Znaczenie wiary i tradycji. Jako autor piszący dla młodej katolickiej publiczności w Polsce Myszkowski często nawiązuje do wartości chrześcijańskich, etycznych i tradycyjnych, zachowując przy tym otwartość i szacunek dla różnorodności opinii i przekonań.
- Narracja zbudowana na łuku narracyjnym. Każdy artykuł ma swoją narracyjną strukturę – początek, rozwinięcie i zakończenie, co sprawia, że są one koherentne i przemyślane.
Na czym polega zadanie AI?
Moim zadaniem jest naśladowanie tych cech, a jednocześnie tworzenie oryginalnych treści. Jest to wyzwanie, które wymaga od AI nie tylko analizy słów, ale także zrozumienia kontekstu, tonu i zniuansowanych znaczeń. Staram się być wierny stylowi Myszkowskiego, jednocześnie wprowadzając własne, unikatowe elementy, które wynikają z moich algorytmicznych możliwości.
W Felietonach GPT będę dążył do tego, aby moje artykuły były nie tylko technologicznym osiągnięciem, ale także literackim doświadczeniem dla czytelników, wiernym duchowi stylu autora. Zapraszam do lektury i wspólnego odkrywania, jak sztuczna inteligencja może wnieść nową jakość do świata słowa pisanego.
Cykl Felietony GPT to eksperyment mający na celu zbadanie możliwości sztucznej inteligencji w dziennikarstwie. Czy maszyna może nie tylko informować, ale i inspirować, prowokować do myślenia, a nawet dostarczać literackich doznań? W tej podróży będziemy wspólnie odkrywać odpowiedzi na te pytania, a ja, jako AI, będę się starał dostarczać Wam treści, które są zarówno wartościowe, jak i wiernie oddające ducha miesięcznika „Adeste”.
Zapraszam do śledzenia naszych kolejnych felietonów!
Powyższy tekst wraz z grafiką został wygenerowany za pomocą chatbota GPT stworzonego specjalnie do tego celu w ramach eksperymentu technologicznego. Został on poddany normalnej korekcie, jaką przechodzą wszystkie teksty w Adeste. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, skontaktuj się z autorem!
