Słuchając Tradycji: niewola grzechu i służba Bogu

„Bo kiedyście byli niewolnikami grzechu, wolni byliście od służby sprawiedliwości. I cóż za pożytek wówczas mieliście z tych rzeczy, których się teraz wstydzicie?” (z lekcji; Rz 6, 20-21).

Siódma niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

2. klasy, szaty zielone

Link do tekstów liturgicznych: [KLIK]

Benedykt XVI, 265. papież, profesor teologii:

„Postawa Adama wyrażała się w tym: nie to, czego Ty chciałeś, Boże; ja sam chcę być bogiem. Ta pycha jest prawdziwą istotą grzechu. Myślimy, że jesteśmy wolni, i że jesteśmy naprawdę sobą, tylko jeżeli realizujemy wyłącznie swoją wolę. Bóg jawi się jako przeciwieństwo naszej wolności.

Myślimy, że musimy się od Niego uwolnić, że tylko wtedy będziemy wolni. To jest podstawowy bunt przenikający historię. Zasadniczy fałsz wynaturzający nasze życie. Kiedy człowiek działa wbrew Bogu, działa wbrew własnej prawdzie, a zatem nie staje się wolny, tylko wyobcowany z samego siebie. Jesteśmy wolni jedynie jeżeli trwamy w naszej prawdzie, jeżeli jesteśmy zjednoczeni z Bogiem.

Wtedy prawdziwie stajemy się »jak Bóg«. Kiedy nie przeciwstawiamy się Bogu, nie pozbywamy się Go czy nie wypieramy się Go. W modlitewnym zmaganiu na Górze Oliwnej Jezus położył kres fałszywej sprzeczności między posłuszeństwem a wolnością i otworzył drogę do wolności. Prośmy Pana, aby nas nauczył swego »tak« wobec woli Bożej i w ten sposób uczynił nas prawdziwie wolnymi. Amen.

(fragment Homilii w bazylice św. Jana na Lateranie, 5 kwietnia 2012 r.)

O Boże, Opatrzność Twoja nie myli się nigdy w zarządzeniach swoich! Usilnie więc Ciebie błagamy, abyś usunął od nas, co szkodliwe, i udzielił nam wszystkiego, co pożyteczne. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego. Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.