adeste-logo

Wesprzyj Adeste
Sprawdź nowy numer konta

Wesprzyj
Kultura, Miesięcznik

W imię Innosa

„Ale Beliar nie znosił widoku światła i niszczył wszystko, co Innos stworzył. Ujrzał wtedy Adanos, że w ten sposób nic nie może istnieć na świecie – ani jasność, ani mrok. Stanął więc między swymi braćmi i próbował pojednać ich między sobą… jednakże bez skutku. Ale tam, gdzie stanął Adanos, ani Innos, ani Beliar nie mieli żadnej władzy. W miejscu tym ład i chaos współistniały w harmonii. Tak oto powstało morze.” – w ten sposób losy bogów przedstawiał w swoich kazaniach kapłan wody Vatras w grze „Gothic”, na podstawie której można poznać religię wymyśloną na jej potrzeby. Czy warto jednak zaprzątać sobie tym głowę? Czy obraz religii w grach zasługuje na naszą uwagę?

Jeszcze niedawno można było odczuć ogromną niechęć do gier komputerowych u niektórych duchownych, katechetów czy wychowawców. Nie była to jednak tylko sprawa Kościoła – także i świeckie media biły na alarm oraz ostrzegały przed „zgubnym wpływem gier”. Dziś to już zwykle przeszłość – gry komputerowe stały się jednym z ważnych elementów współczesnego pierwszego świata. Zaklinanie rzeczywistości i uciekanie od nich nie ma sensu. Gry, podobnie jak książki czy muzyka, zapewniają z jednej strony świetną rozrywkę, a z drugiej stanowią ubogacenie. Oczywiście mogą też szkodzić – w szczególności młodemu, nieuformowanemu umysłowi. Warto więc analizować ich treść – nie tylko w celu przeciwdziałania negatywnym tendencjom, ale i zrozumienia, jak inni ludzie postrzegają różne sprawy.

Kreując świat gry, autorzy w większości przypadków używają znanych w kulturze motywów. Analogiczna tendencja widoczna jest we współczesnej literaturze fantasy, która korzysta z wielu przekształconych elementów świata wymyślonego przez Tolkiena. Warto zwrócić uwagę na to, że wszelkie teksty kultury powstają poprzez pryzmat doświadczeń ich autora. W ich dziełach niejako odbijają się obrazy już im znane. Bardzo ciekawym przykładem tego jest kreowanie różnych religii w celu urealnienia świata gry. Dzięki temu zabiegowi twórcy mogą między innymi ukazać różnice kulturowe poszczególnych regionów, a także dodać nowe motywacje dla zachowań postaci niezależnych, czy też wpływać nowym sposobem na los bohatera, kierowanego przez gracza. Tworząc takie wierzenia, korzysta się często z istniejących elementów różnych kultów. By ten temat zgłębić, warto przeanalizować obraz religii w popularnej w Polsce niemieckiej serii gier fantasy – „Gothic”. Na potrzeby tego tekstu zostaną wykorzystane jej pierwsze trzy części z dodatkiem „Noc Kruka”.

Zobacz też:   Co kultura średniowieczna mówi nam o miłości?

Nawiązania do prawdziwego świata
Obserwując świat „Gothica”, dostrzegamy wiele znanych nam elementów. Sama nazwa wskazuje, że w grze pojawia się architektura przypominająca gotyk. Analizując kolejne grupy wyznawców różnych bogów oraz składniki świata gry możemy wskazać na konkretne inspiracje twórców. Często gracz przyjmuje niektóre treści za oczywiste i nawet nie zwraca uwagi na pojawienie się ich w grze. Przykładem na to może być celibat kapłanów, o którym prawdopodobnie nic nie było bezpośrednio wspominane.

Wyznawcy Innosa w grach przypominają w dużej mierze katolików i mieszkańców Europy, a jego kapłani – magowie ognia – księży i zakonników. Kolejną analogią są klasztory, kościoły, czy kaplice oraz paladyni, którzy są czymś na kształt prawdziwego średniowiecznego zakonu rycerskiego. Zamieszkują oni Nordmar, czyli krainę stworzoną na obraz Skandynawii z czasów wikingów i Myrtanę – ziemie kulturowo bliskie średniowiecznej Europie Zachodniej i Środkowej.

Sprawa jest mniej oczywista w przypadku wyznawców Beliara. W „Gothic 1” i „Gothic 2” z dodatkiem „Noc Kruka” przypominają oni bardziej satanistów parających się okultyzmem. Zmienia się to w części trzeciej, gdzie gracz spotyka lud Asasynów, w których kulturze widoczne jest podobieństwo do muzułmanów.

Współcześni bohaterowi wyznawcy Adanosa dzielą się na różne grupy. Z jednej strony są to gońcy leśni i druidzi, którzy przypominają pustelników i potrafią przemieniać się w zwierzęta. Z drugiej strony Adanosa wyznają także żyjący na pustyni koczownicy. Role kapłańskie zaś wśród tego ludu pełnią magowie wody.

Czemu to właściwie ważne?
Ukazanie religii w kulturze jest bardzo ważne dla nas, katolików. Dzięki temu możemy dostrzec różne tendencje społeczne oraz zrozumieć obraz świata osób, które obserwują nas niejako „z boku”. W grze „Gothic 2” średniowieczną rolę Kościoła w postaci magów przedstawiono w miarę rzetelnie. Są różne osoby duchowne. Choć pojawia się tam element kupowania błogosławieństwa za pieniądze, to jednak większość błogosławi „za darmo”. Widzimy też społeczną rolę kapłanów (i tworzonych przez nich instytucji) wśród ludzi oraz to, jak religie kreują kulturę.


Powyższy tekst jest fragmentem artykułu, który ukazał się w numerze 13. Miesięcznika Adeste. Pobierz go za darmo, aby przeczytać resztę!

Adeste promuje jakość debaty o Kościele, przy jednoczesnej wielości głosów. Myśli przedstawione w tekście wyrażają spojrzenie autora, nie reprezentują poglądów redakcji.

Stowarzyszenie Adeste: Wszelkie prawa zastrzeżone.

Podoba Ci się to, co tworzymy? Dołącz do nas

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.