Kadr z filmu "Powrót Króla"
Sigla:
Jr 17, 5-8
Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6
1 Kor 15, 12. 16-20
Łk 6, 17. 20-26
Świat się zmienia. Mówi mi to woda. Mówi mi to ziemia. Wyczuwam to w powietrzu. Wiele z tego, co było, zostało zatracone. Współczesna mentalność tak bardzo różni się od tej, która dominowała jeszcze sto lat temu. Sposób myślenia ludzi przełomu XIX i XX wieku był inny niż rozumowanie ludzi odrodzenia. Umysłowość odrodzenia z kolei różniła się od tej, którą reprezentowały sobą wielkie umysły średniowiecza. Umysły przesiąknięte Ewangelią.
Straciliśmy dawną mądrość. Straciliśmy poczucie wspólnoty. Straciliśmy zaufanie do siebie nawzajem. Straciliśmy zaufanie do Boga. Zaufaliśmy za to sobie samym. Pokładamy ufność we własnych zdolnościach, karierze, pieniądzach, sławie, zaradności. I co z tego mamy?
Przecież jeśli wpadniesz w bagno, nie wyciągniesz się z niego sam. Jeśli pobłądzisz w życiu, sam nie odnajdziesz właściwej drogi. Jeśli wchłonie Cię jakiś nałóg, nie wyrwiesz się z niego sam. Zaufanie wyłącznie swoim siłom kończy się płukaniem pustych sieci, czego doświadczył Piotr ledwie tydzień temu.
„Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce” mówi Bóg. Ten kochający, miłosierny Bóg oświadcza dzisiaj, że zguba dotknie każdego, kto ufa tylko człowiekowi, zapominając o Świętym Świętym Świętym.
Tymczasem współczesna umysłowość mówi „musisz być kimś, ludzie muszą się z tobą liczyć, musisz być sławny, muszą cię podziwiać, musisz radzić sobie sam”. Otóż nie. Nie musisz. Mało tego – bycie znanym, sławnym i podziwianym może obrócić się na Twoją zgubę. Dlatego właśnie średniowieczni autorzy rozmaitych dzieł, tak często pozostawali anonimowi. Chcieli podobać się raczej Bogu, niż ludziom. Chcieli zachować nagrodę na przyszłe życie. Woleli usłyszeć „błogosławieni jesteście” niż wieczne „biada”.
Pismo Święte wzywa nas po raz kolejny: Zaufajcie Bogu. Złóżcie ufność w Jezusie Chrystusie, który z miłości do was umarł i prawdziwie zmartwychwstał. Zaufajcie Mu w tym życiu na wieczność. Bo „Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania”.
Miłosierny Boże, niech Twoje słowo oczyści nas i odnowi, * i wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
אמן
