youtube.com/JTBC Drama
Rok 2014. Koreańska telewizja JTBC rozpoczyna emisję czternastoodcinkowego serialu Seonamyeogo Tamjungdan. Kolejna rozrywkowa seria osadzona w żeńskiej szkole?
선암여고 탐정단, czyli Seonamyeogo Tamjungdan, znaczy mniej więcej Detektywki z żeńskiego liceum Seonam. W angielskim internecie ten serial znany jest jako Seonam Girls’ High School Detectives lub skrótowo Schoolgirl Detectives. Pozycja ta jest niemalże nieznana w Polsce, stąd będę się trzymał tego ostatniego, skrótowego tytułu angielskiego.
Jest to drama (tym słowem zwyczajowo określa się koreańskie seriale) na podstawie powieści Park Ha-Ik.
Przenosiny do nowej szkoły
Główna bohaterka, Ahn Cheyool, przenosi się do żeńskiego liceum Seonam. Jej matka aktualnie bawi w USA, promując swoją książkę. Temat: rodzicielstwo. Kontakty matki z główną bohaterką są kiepskie. Jeszcze gorsze relacje córka ma ze swoim ojcem, który raczej ignoruje rodzinę – prawdopodobnie czas wolny spędza z innymi kobietami i jak to w tradycyjnej koreańskiej rodzinie bywa, kwestię wychowania i nadawania tonu pozostawia swojej żonie.
Ahn Cheyool pozostaje zdystansowana wobec swoich rówieśniczek. Jej klasa, pogrążona w (raczkujących jeszcze) mediach społecznościowych, jest dla niej obca.
Sytuacja zmienia się jednak bardzo szybko za sprawą obserwującego ją „klubu”, który bada zagadki szkoły. W jego skład wchodzą bystra szefowa Yoon Mido, zainteresowana okultyzmem i będąca komputerowym nerdem Kim Hajae, opiekuńcza i nieco dziwaczna Choi Sungyoon oraz ekstrawertyczna, stylizująca się na szkolną piękność Li Ye Hee, która chce w przyszłości zostać aktorką.
Something
Ta ostatnia grana jest zresztą przez Hyeri, wówczas gwiazdę girlsbanduGirl’s Day. Przykuwała uwagę mediów ze względu na to, że była najmłodszym ogniwem grupy. Z czasem zdecydowała się pójść bardziej w aktorstwo, skądinąd profesję, do której k-popowi idole mają duże predyspozycje; niektórzy po zakończeniu kariery piosenkarskiej zajmują się graniem w serialach (pisałem o tym nieco w tym tekście). Gdy jednak grała w Schoolgirl Detectives, wciąż była aktywna w zespole, do czego twórcy serialu nawiązują – w scenie karaoke główne bohaterki „śpiewają” Something Girl’s Day.
To jednak jedyna bardziej znana twarz; większość obsady tworzą aktorzy wówczas mniej znani. Mało tego, reżyserzy nie reżyserowali wcześniej dram; produkowali telewizyjne show o pewnym ambitnym zacięciu komicznym. Stąd też forma serialu jest nieco nietypowa, na pewno w każdym razie nietypowa dla nas.
Sprawa zboczeńca, zagadka chleba
Tymczasem wróćmy jeszcze do fabuły. Klub – tytułowe detektywki z Seonam– uważa, z nieznanych na początku przyczyn, Ahn Cheyool za geniuszkę i wciąga ją w kolejne dochodzenia, aż w efekcie „zasiedzenia bona fides” główna bohaterka staje się jego nieodłącznym członkiem.
Zagadki są bardzo różne. Zaczynamy od sprawy tajemniczego zboczeńca, który napada na uczennice i… je gryzie. Jest sprawa dodawania do sprzedawanego w szkole chleba środków na przeczyszczenie, tajemnica ataku na znanego fotografa, poszukiwanie zaginionej zabawki-pamiątki czy pomoc wychowawcy w rozwiązaniu kwestii mobbingu w klasie.
Tajemniczy mentor
Klubowi, zwłaszcza zaś głównej bohaterce, przygląda się nauczyciel literatury Ha Yeonjoon. Niekiedy dyskretnie interweniuje, nakierowując aktorów zdarzeń na niedostrzegane aspekty spraw. Jest kimś w rodzaju mentora, tutora dla młodej Ahn Cheyool. Jednakże wraz z rozwojem sytuacji coraz częściej widz zadaje sobie pytanie: kim on jest? Pedagogiem z pasji, dyskretnym i niedostrzeganym mędrcem? Człowiekiem szukającym zemsty? Coraz bardziej kwestionowana jest szlachetność jego intencji, jego relacja mistrz-uczeń z Ahn Cheyool stanie się nieco bardziej niepokojąca. To, kim on ostatecznie jest, i sprawa niegdysiejszej uczennicy Seonam, która popełniła w tej szkole samobójstwo, to najważniejszy wątek w serialu. Coś jak finałowy boss w grze.
Co jest w tym serialu niezwykłego? Wspomniałem o formie. Serial korzysta z chwytów z telewizyjnego show, czy też z sitcomów. Często pojawiają się efekty dźwiękowe, dżingle innymi słowy, i gagi (np. cała seria żartów z niekonsekwentnej diety Li Ye Hee). Od czasu do czasu Ahn Cheyool przejmuje narrację; pojawiają się „przerywnikowe” sceny, w których siedzi przy biurku w specyficznym gabinecie (co to za miejsce, to również jedna z fabularnych zagadek) i odpowiada na pytania nieistniejącego reportera. W tym specyficznym Q&A burzy często czwartą ścianę. Ogólnie serial w dużej mierze ma charakter komediowy. Czegóż w końcu spodziewać się po serialu o licealistkach, które naczytały się za dużo kryminałów?
Poważne tematy
A jednak ta komediowość to tylko forma. Highschool Detectives porusza szereg ważkich tematów. Samobójstwo i trauma, którą ono pozostawia wśród tych, co wciąż żyją (stałe pytania: dlaczego ta osoba to zrobiła? Czy mogliśmy temu zapobiec?). Specyfika koreańskiej rodziny, w której matka rządzi, a ojciec nic nie robi. Trauma poaborcyjna i w ogóle temat aborcji dokonywanej przez nacisk otoczenia (warto wspomnieć, że w Korei w czasie powstawania i emitowania serialu aborcja była nielegalna; mamy więc krytycznie poruszony wątek podziemia aborcyjnego).Widzimy na ekranie napięcie między oczekiwaniami rodziny a indywidualizmem dzieci (który jest pokazany pozytywnie, choć i seniorowie rodów są przedstawieni jako osoby niejednoznaczne, pragnące dobra dla swoich pociech, choć definiują je inaczej niż one).
I oczywiście pozostaje pytanie o to, kim buntownicza i indywidualistyczna Ahn Cheyool zechce w końcu być. Co będzie jej tożsamością, kim będzie chciała być w życiu?
Krótka uwaga o dostępności i podsumowanie
Schoolgirl Detectives z całą pewnością nie jest szeroko dostępne. Problem z dramami jest podobny, co z anime. Choć część z nich trafia na platformy pokroju Netflixa, to jednak znakomita większość nie jest dostępna w wielkich serwisach streamingowych.
To jednak pytanie na zupełnie inny tekst, o prawach autorskich, o tym czego powinny one dotyczyć konkretnie. Ja chciałem się skupić na wartości serialu Schoolgirl Detectives, nie zaś na tego typu kwestiach.
Schoolgirl Detectives to serial gorzko-słodki, zręcznie balansujący między poruszaniem istotnych tematów a komizmem. Wielka szkoda, że nie jest szerzej znany.
źródło: JTBC
