"Odnalezienie Jezusa w Świątyni. William Holman Hunt, 1860
„O jedno proszę Pana, jednego pragnę, bym mógł przebywać w Domu Pańskim po wszystkie dni życia mego” (z graduału).
Uroczystość Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa
Link do tekstów mszalnych: [KLIK]
Benedykt XVI, papież, teolog:
„Po raz pierwszy Jezus znalazł się świątyni Pana czterdzieści dni po swych narodzinach, gdy Jego rodzice ofiarowali za Niego »parę synogarlic albo dwa młode gołębie« (Łk 2,24), to znaczy ofiarę ubogich. »Łukasz, którego cała Ewangelia jest przeniknięta teologią ubogich i ubóstwa, tutaj jeszcze raz daje nam jednoznacznie do zrozumienia, że rodzina Jezusa zaliczała się do ubogich Izraela, że właśnie wśród nich mogło dojrzewać wypełnienie obietnicy« (Dzieciństwo Jezusa, s. 110, tłum. Wiesław Szymona OP, Kraków 2012).
Jezus dzisiaj znowu jest w świątyni…
…ale tym razem występuje w innej roli, która angażuje Go osobiście. Pielgrzymuje On z Maryją i Józefem do Jerozolimy, zgodnie z przepisem Prawa (por. Wj 23,17; 34,23 nn.), chociaż nie ukończył jeszcze trzynastego roku życia: jest to znak głębokiej religijności Świętej Rodziny.
Kiedy jednak Jego rodzice wyruszają w drogę powrotną do Nazaretu, wydarza się coś niespodziewanego: nic nie mówiąc, pozostaje On w Mieście. Przez trzy dni Maryja i Józef szukają Go i odnajdują w świątyni, na rozmowie z nauczycielami Prawa (por. Łk 2,46–47); a kiedy pytają Go o wyjaśnienia, Jezus odpowiada, że nie powinni się dziwić, ponieważ to jest Jego miejsce, to jest Jego dom, u Ojca, który jest Bogiem (por. Dzieciństwo Jezusa, s. 165). »On – pisze Orygenes – mówi, że jest w świątyni swojego Ojca, tego Ojca, którego objawił nam, i powiedział, że jest Jego Synem« (Homilie o Ewangelii św. Łukasza, 18,5).
Troska Maryi i Józefa o Jezusa…
…jest taka sama jak wszystkich rodziców wychowujących dziecko, wprowadzających je w życie i uczących zrozumienia rzeczywistości. Dlatego dziś trzeba szczególnie modlić się do Pana za wszystkie rodziny świata. Niech rodzice, na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu, poważnie troszczą się o rozwój i wychowanie swych dzieci, aby dojrzewały jako ludzie odpowiedzialni i uczciwi obywatele, nigdy nie zapominając, że wiara jest cennym darem, który trzeba umacniać w swoich dzieciach także poprzez przykład osobisty.
Módlmy się także, aby każde dziecko było przyjmowane jako dar Boży, było otaczane miłością ojca i matki, aby mogło wzrastać jak Pan Jezus »w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi« (Łk 2,52). Miłość, wierność i poświęcenie Maryi i Józefa niech będą przykładem dla wszystkich małżonków chrześcijańskich, którzy nie są przyjaciółmi czy panami życia swoich dzieci, ale stróżami tego nieporównanego daru Boga”.
(Benedykt XVI, Anioł Pański, 30.12.2012 r.)
