Sigla:
Dz 6, 1-7
Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 18-19
1 P 2, 4-9
J 14, 1-12
Temat nawrócenia pasuje do wielkiego postu, a nie do okresu wielkanocnego, prawda? To podczas czterdziestu dni poprzedzających Wielkanoc mamy się poprawiać, umartwiać i zbliżać do Boga, a potem możemy wrócić do normalnego stylu życia, czyż nie?
Nie.
Postępowanie w świętości nie ma być praktyką ekskluzywną, ograniczoną do wielkiego postu (i ewentualnie adwentu), ale normą życia. Jeśli widziałeś, że któraś praktyka wielkopostna poprawiała Twoją relację z Bogiem, nie porzucaj jej. W wyniku codziennego odmawiania różańca stałeś się spokojniejszy i bardziej wyrozumiały? Kontynuuj go! Dzięki postom łatwiej opanować Ci pożądliwość i upilnować czystości? Praktykuj je dalej! Ofiarowanie jałmużny zakłuło w serduszku, ale dzięki temu łatwiej Ci było poświęcać czas dla innych? Nie zaniedbuj dalszych ofiar!
Te trzy praktyki (modlitwa, post i jałmużna) to jednak tylko wierzchołek góry lodowej. Nic Ci z nich nie przyjdzie, jeśli będziesz je praktykował w oderwaniu od miłości. Nie postąpisz w cnotach, jeśli te uczynki pozostaną wyłącznie zewnętrzne.
Co więc zrobić, by skutecznie zbliżyć się do Boga? Jest tylko jedna droga. Owszem, powyższe praktyki są jej elementami, ale to nie wszystko. Ta droga została nam przedstawiona w dzisiejszej Ewangelii: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie”. Mówiliśmy już o tym ostatnio – ta droga to Chrystus, upodabnianie się do Niego. W akcie stworzenia Bóg sprawił, że jesteśmy Jego obrazem i możemy być do Niego podobni. Obrazem jesteś zawsze: umiesz kochać, masz wolną wolę, nieśmiertelną duszę. Podobieństwo możesz utracić poprzez grzech, a odzyskać w sakramencie pokuty i pojednania.
Ponowne zyskanie podobieństwa to jednak nie wszystko. Nie chodzi przecież o to, by być jakoś tam podobnym, ale by upodabniać się coraz bardziej, przez naśladowanie Mistrza z Nazaretu: ofiarę z siebie, posługę miłości, czas spędzony na modlitwie, życie w Bożej obecności, uczestnictwo w liturgii, karmienie się Ciałem i Krwią Chrystusa, poświęcenie się dla innych, walkę o lepszy świat.
Tak zbliżysz się do Boga.
Boże, Ty przez cudowną wymianę darów dokonującą się w tej Ofierze czynisz nas uczestnikami swojej boskiej natury, † spraw, abyśmy poznawszy Twoją prawdę, * dostosowali do niej nasze życie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
