adeste-logo

Wesprzyj Adeste
Sprawdź nowy numer konta

Wesprzyj
Miesięcznik, Społeczeństwo, Wiara

Czy Chrystus i Kościół ograniczają wolność?

Nie ma chyba pośród nas osoby, która nigdy nie zapytałaby siebie o swoją wolność w Kościele, o to, czy jest wolna wierząc w Chrystusa. Doprawdy, nie ma w tym pytaniu i związanych z nim wątpliwościach nic złego. Wręcz przeciwnie, niepokojące byłoby, gdyby ktoś choć raz w życiu nie zadał takiego pytania.

 

Pytanie o wolność w tym, co robię w życiu, jest kluczowe. Nie ważne, czy jest to decyzja dotycząca wyboru między chlebem a bułkami w sklepie albo między wierzyć bądź nie. Zawsze istnieje wybór, lecz wynikają z niego przeróżne konsekwencje. Wybór między chlebem i bułkami nie niesie za sobą zazwyczaj ryzyka np. utraty życia, lecz ten między wiarą lub niewiarą już tak – utraty życia wiecznego.

Wpływ świata zewnętrznego, a właściwie wpływ sposobu życia bliźnich, co do których wiemy, że nie jest im z Panem Bogiem po drodze, potrafi nieźle namieszać. Często widzimy ich pomyślność oraz „wolność” działania, ich radość i beztroskę. To powodzenie od dawna budzi w człowieku prawym oburzenie i wątpliwości. Nie był od tych uczuć wolny psalmista, który woła:

 

„Zazdrościłem bowiem niegodziwym

widząc pomyślność grzeszników.

Bo dla nich nie ma żadnych cierpień,

ich ciało jest zdrowe, tłuste.

Nie doznają ludzkich utrapień

ani z [innymi] ludźmi nie cierpią. (…)

Ich nieprawość pochodzi z nieczułości,

złe zamysły nurtują ich serca.

Szydzą i mówią złośliwie,

butnie grożą uciskiem.

Ustami swymi niebo napastują,

język ich krąży po ziemi. (…)” (Ps 73,3-5.7-9).

Kolejną przyczyną jest brak zrozumienia tego, na czym tak naprawdę powinna opierać się moja wiara. Ten sam psalmista zawoła dalej: „Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy, byłem nierozumny i nie pojmowałem” (Ps 73,21n.). Moja droga do świętości ma opierać się na relacji z Bogiem, na tym, że staram się budować swoje życie na linii „być”, a nie „mieć”. I to wcale nie jest takie proste jak się wydaje. Ci, którzy mają już za sobą doświadczenie pracy zarobkowej, wiedzą jak łatwo można wpaść w pracoholizm, w potrzebę posiadania, w której widzi się także wszelkie remedium na potrzeby rodziny. To jest dramat wielu rodzin.

Zobacz też:   Tolerancja, wiara i G.K Chesterton

Kluczem jest miłość

 

Jak zatem rozumieć moją wolność w Chrystusie i Jego Kościele? Kluczem jak zawsze jest miłość. Jezus nie przyszedł na świat aby nas zniewolić. Przeciwnie, Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie wyzwoliły nas z niewoli grzechu oraz śmierci. Nie wyzwala nas to od prawdy lecz pomaga nam ją zaakceptować, bo wolność to zależność od miłości. I choć brzmi to bardzo górnolotnie, to jednak ma swoje przełożenie na konkretne życie każdego człowieka. Szczęśliwy człowiek, który kocha i w tej miłości oddaje siebie drugiemu. Tu przejawia się paradoks wolności, która jest zależnością. A wiara? Wiara i jej rozumność pomaga zachować właściwą relację do wszystkiego i wszystkich.


Powyższy tekst jest fragmentem artykułu, który ukazał się w numerze 10. Miesięcznika Adeste. Pobierz go za darmo, aby przeczytać resztę!

Adeste promuje jakość debaty o Kościele, przy jednoczesnej wielości głosów. Myśli przedstawione w tekście wyrażają spojrzenie autora, nie reprezentują poglądów redakcji.

Stowarzyszenie Adeste: Wszelkie prawa zastrzeżone.

Podoba Ci się to, co tworzymy? Dołącz do nas

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.