Najkrótszą z czterech Dróg Jubileuszowych wewnątrz Rzymu jest trasa Bazyliki Papieskie oznaczona kolorem czerwonym. Już sama nazwa wskazuje, jakie miejsca odwiedzą pielgrzymi, którzy wybiorą ją podczas swojego pobytu w Rzymie.
W Rzymie znajdują się cztery bazyliki określane mianem papieskich. Od innych świątyń odróżnia je chociażby to, że w każdej z nich znajduje się tron papieski, na którym może zasiadać jedynie papież. Drugim wyjątkowym elementem ich wnętrza jest ołtarz papieski, przy którym także głównie papież – czasami inny kapłan na mocy przywileju – może celebrować sakrament Eucharystii. Dodatkowo na czas trwania Roku Jubileuszowego 2025 w każdej z nich zostały otwarte Drzwi Święte.
Warto także zaznaczyć, że trzy spośród czterech bazylik papieskich są eksterytorialnymi posiadłościami Watykanu. Oznacza to, że mimo iż wchodząc do nich, pielgrzymi będą stąpać po włoskiej ziemi, to już w samej bazylice znajdą się w miejscu przynależnym Watykanowi.
Bazylika Świętego Piotra w Watykanie
Według tradycji to właśnie na terenie tej świątyni znajdują się doczesne szczątki św. Piotra. Informacja ta w sposób oficjalny została ogłoszona przez papieża Piusa XII w 1942 roku. Jest ona jednak trudna do całkowitego potwierdzenia na płaszczyźnie archeologicznej.
Problem z potwierdzeniem tego faktu nie jest jednak przeszkodą na drodze wiary. Nie każda świątynia potrzebuje bowiem szczątków i pewności co do ich przynależności, by w sposób szczególny być złączona z danym świętym. Poza tym przez wieki bazylika ta zyskała niezwykłe powiązanie z papiestwem, przez co stała się wyjątkowa sama w sobie.
Bazylika Świętego Piotra w Watykanie to miejsce ważne nie tylko z punktu widzenia religijnego. Jest ona również niezwykle cenna z racji na sztukę sakralną, którą jest wypełniona. Możemy w niej znaleźć dzieła takich wybitnych artystów jak na przykład Gianlorenzo Bernini, Michał Anioł czy Antonio Canova.
Bazylika Świętego Jana Chrzciciela na Lateranie
Choć każdy zna i ceni Bazylikę Świętego Piotra, to wbrew pozorom nie ona, a bazylika świętego Jana Chrzciciela na Lateranie jest najważniejszą świątynią dla Kościoła katolickiego. Pełni ona funkcję katedry biskupa Rzymu oraz nosi szlachetny tytuł, który w języku polskim brzmi: „Najświętszy kościół laterański, Matka i Głowa kościołów całego Miasta i Świata”. Przysługuje jej także tytuł arcybazyliki.
Świątynia ta ma nawet swoje święto. 9 listopada obchodzimy bowiem rocznicę poświęcenia bazyliki laterańskiej, którego dokonał papież św. Sylwester I tego dnia 324 roku. Natomiast sama jej budowa związana była z bardzo ważnym dla chrześcijan edyktem, który w roku 313 wydał cesarz Konstantyn Wielki. Na mocy edyktu mediolańskiego, bo taką nazwę otrzymał wspomniany dokument, chrześcijanie mogli w sposób publiczny sprawować swój kult. Cesarz ofiarował także ówcześnie panującemu papieżowi ziemię i zarządził, by wybudowano na jej terenie świątynię.
Bazylika Świętego Pawła za Murami
Papież św. Sylwester I w roku 324 poświęcił również inną świątynię, a mianowicie bazylikę świętego Pawła za Murami. Niestety ze względu na pożar, który miał miejsce w XIX wieku, dzisiaj możemy oglądać jedynie rekonstrukcję dawnej budowli.
Charakterystycznym elementem świątyni są mozaikowe medaliony. Przedstawiają one papieży, którzy kolejno obejmowali tron Piotrowy. Oczywiście część z nich jest jedynie symbolicznym przedstawieniem panujących dawniej biskupów Rzymu.
Warto również zwrócić uwagę na samą nazwę świątyni. Znajduje się w niej człon „za Murami”. Odnosi się on do jej umiejscowienia. Bazylika znajduje się bowiem za linią murów obronnych Rzymu, a dokładnie – murów Aureliańskich. Wybudowane na rozkaz cesarza Aureliana około 300 roku po Chrystusie miały za zadanie chronić miasto przed licznymi najeźdźcami.
Bazylika Matki Bożej Większej
Bazylika Matki Bożej Większej znana jest również jako bazylika Matki Boskiej Śnieżnej. Nazwa ta wiąże się ze snem, który w tym samym czasie mieli patrycjusz rzymski Jan i papież Liberiusz. Podczas gdy obaj spali, Maryja nakazała im zbudować świątynię w miejscu, gdzie spadnie śnieg. Problem polegał jednak na tym, że w owym czasie w Rzymie panowały upały, a nie mroźna zima. Jednak mimo początku sierpnia wzgórze Eskwilin pokryło się białym puchem.
Budowę świątyni rozpoczął jednak dopiero prawie wiek później papież Sykstus III. Choć przez wieki była rozbudowywana, to do dziś zachowała swój wczesnochrześcijański charakter. Możemy w niej podziwiać między innymi mozaikę przedstawiającą sceny biblijne, która pochodzi z V wieku.
