anonim, z "Codex Aureus Epternacensis", ok
„A jednak Abrahamowi przez obietnicę Bóg udzielił daru łaski. Po cóż więc Zakon?” (z lekcji)
Trzynasta niedziela po Zesłaniu
2. klasy, szaty zielone
Link do dzisiejszych tekstów: [KLIK]
Święty Tomasz z Akwinu, dominikanin, Doktor Kościoła:
„Otóż rzeczy mogą dzielić się od siebie w dwojaki sposób: pierwszy, gdy są całkowicie różne od siebie co do gatunku; tak np. różni się koń od wołu. Drugi, gdy w tym samym gatunku różnią się od siebie jak to, co doskonałe, od tego, co niedoskonałe; tak np. różni się dziecko od dorosłego. I właśnie w ten drugi sposób prawo Boskie dzieli się na prawo stare i prawo nowe. Toteż Apostoł przyrównuje stan prawa starego do stanu dziecięcego, będącego pod opieką wychowawcy. Natomiast stan nowego prawa przyrównuje do stanu dojrzałego człowieka, który już nie jest pod opieką wychowawcy”.
Postrzegalne i ziemskie
„O doskonałości zaś nowego, a niedoskonałości starego świadczy sposób, w jaki oba te prawa ziszczają w sobie owe trzy wyżej podane, istotne cechy prawa. I tak: po pierwsze, rzeczą prawa jest, jak już powiedziano, prowadzić do dobra wspólnego jako celu. A dobro to może być dwojakie: postrzegalne i ziemskie. I do takiego dobra prowadziło wprost prawo stare. Toteż zaraz na początku prawa (mojżeszowego) naród (żydowski) został wezwany do królestwa ziemskiego (do objęcia w posiadanie ziemi) Kananejczyków.
To dobro może też być duchowe i niebieskie, i do tego dobra prowadzi prawo nowe. Stąd też Chrystus zaraz na początku swojego nauczania zaprasza do królestwa niebieskiego, mówiąc: »Nawracajcie się, albowiem blisko jest królestwo Niebieskie«. To samo pisze Augustyn: »Stary Testament zawiera obietnice rzeczy doczesnych, natomiast obietnica życia wiecznego należy do Nowego Testamentu«. Po drugie, rzeczą prawa jest kierować ludzkim postępowaniem według porządku sprawiedliwości”.
Strach i miłość
„I również pod tym względem nowe prawo góruje nad starym, jako że wprowadza porządek w wewnętrzne uczynki duszy, stosownie do słów Pańskich: »Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego«.
I dlatego Magister wyraża się: »Stare prawo trzyma w ryzach ręce, nowe prawo – ducha«. Po trzecie, rzeczą prawa jest prowadzić ludzi do zachowania przykazań. Stare prawo czyniło to pod groźbą kar, zaś nowe prawo każe to czynić z miłości wlanej w serca nasze dzięki łasce Chrystusa; udziela się jej w nowym prawie, a stare tylko ją zapowiadało. Augustyn tak tę myśl jędrnie oddaje: »Krótko mówiąc, różnica między Prawem a Ewangelią jest: strach i miłość«”.
(św. Tomasz z Akwinu, Summa teologiczna, t. 13, zagadn. 90, art. 5; śródtytuły od red.)
