bp Óscar Arnulfo Romero y Galdámez
fot. Wikimedia Commons
Biskup Oscar Romero to po papieżu Pawle VI najbardziej znany z nowych świętych, a także jedyny w tym gronie męczennik za wiarę. Urodził się w górskiej wiosce Ciudad Barrios w Salwadorze w 1917 r. W 1942 r. otrzymał święcenia kapłańskie i podjął studia teologiczne w Rzymie, jednak dwa lata później ze względu na zbyt małą liczbę księży powrócił do ojczyzny. Przez długie lata pracował jako wikariusz, pnąc się coraz wyżej w hierarchii kościelnej Salwadoru, aż w 1970 r. otrzymał sakrę biskupią. Jego posługa była jednak naznaczona ciężką sytuacją wewnętrzną Salwadoru, rządzonego przez popieraną przez USA juntę wojskową. Powszechny terror i niesprawiedliwość społeczna spotykały się z częstym sprzeciwem Kościoła, którego twarzą stał się w latach 70′ właśnie bp Romero. Punktem przełomowym było zamordowanie w marcu 1977 r. ojca Rutillo Grande – jednego z najaktywniejszych krytyków ówczesnej władzy w salwadorskim Kościele. Jego śmierć, która miała m.in. zastraszyć biskupa Romero i salwadorskich katolików, wywarła skutek dokładnie odwrotny – biskup przeszedł na pozycję nieprzejednanego krytyka rządzącej junty i zaczął gromadzić dokumentację jej zbrodni. W 1979 r. uzyskał audiencję u papieża Jana Pawła II, któremu przedstawił sytuację w Salwadorze. Antyrządowe działania bardzo szybko sprowadziły na biskupa zagrożenie życia – w miejscach, w których miał odprawiać mszę świętą zaczęto znajdować ładunki wybuchowe, a sam biskup otrzymywał listy z pogróżkami. 24 marca 1980 r podczas kazania powiedział:
Człowiek nie może kochać siebie samego tak bardzo, by nie angażować się w rzeczy niebezpieczne, gdy do tego wzywa go historia.
W kilka minut później został zastrzelony przy ołtarzu, podczas odprawiania Najświętszej Ofiary. W 2015 r. został uznany za męczennika za wiarę i beatyfikowany przez kard. Angelo Amato w San Salvador.
