Bóg założycielem winnicy

„Miłuje Pan to, co na górach świętych zbudował: bramy Syjonu więcej niż wszystkie namioty Jakuba. Głoszą o tobie rzeczy pełne chwały, o miasto Boże” (Ps 87 [86], 2-3).

NMP Jasnogórskiej, czyli Częstochowskiej

Benedykt XVI, papież w latach 2005-2013, teolog

„Pozwólmy teraz, żeby to Ona, nasza Matka i Nauczycielka, prowadziła nas w rozważaniach nad Słowem Bożym, którego wysłuchaliśmy […].

Od samego początku wspólnota chrześcijańska uważała personifikację Izraela i Jerozolimy w postaci kobiecej za znaczące i prorocze porównanie z Najświętszą Maryją Panną. Rozpoznała w Niej właśnie »córę Syjońską« oraz archetyp ludu, który »znalazł łaskę« w oczach Pana. Taką interpretację znajdujemy w ewangelicznym opowiadaniu o weselu w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-11). Ewangelista Jan, posługując się symbolami, wskazuje, że Jezus jest oblubieńcem Izraela. Nowego Izraela, którym jesteśmy my wszyscy w wierze, i przybył, aby przynieść łaskę nowego Przymierza, której symbolem jest »dobre wino«. Jednocześnie Ewangelia uwydatnia także rolę Maryi, która na początku jest nazwana »matką Jezusa«, jednak później sam Syn nazywa Ją »kobietą«.

Ma to bardzo głęboki sens: oznacza, że Jezus, ku naszemu zdziwieniu, nad więzi rodzinne przedkłada związek duchowy. W tym związku Maryja uosabia oblubienicę umiłowaną przez Pana, to znaczy Jego lud, który On wybrał, by promieniował Jego błogosławieństwem na całą rodzinę ludzką. Symbol wina w połączeniu z symboliką uczty raz jeszcze uwydatnia motyw radości i święta. Poza tym wino, podobnie jak inne obrazy biblijne winnicy i winorośli, jest metaforą miłości: Bóg jest założycielem winnicy, którą jest Izrael. Ta winnica w sposób doskonały zrealizuje się w Chrystusie, którego jesteśmy latoroślami. Wino zaś jest owocem, czyli miłością, bo właśnie miłości oczekuje Bóg od swoich dzieci.

[…] skierujmy nasze serca do Maryi, zwracając się do Niej słowami modlitwy błagalnej, którą za chwilę razem odmówimy. »Matko nasza, Orędowniczko nasza i Nadziejo, zmiłuj się nad nami…«. Obdarz nas miłosierdziem, Matko Miłosierdzia! Amen”.

(Benedykt XVI, kazanie podczas mszy św. w Pompejach, 19.10.08 r.)

Wszechmogący i miłosierny Boże, który w Najświętszej Maryi Pannie przedziwnie ustanowiłeś nieustanną pomoc dla obrony narodu polskiego, a jej święty obraz jasnogórski wsławiłeś niezwykłą czcią ze strony wiernych. Spraw łaskawie, abyśmy z taką pomocą, walcząc za życia, w chwili śmierci zdołali odnieść zwycięstwo nad złośliwym wrogiem. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego. Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.