Sigla:
2 Krl 4,8-11.14-16a
Ps 89,2-3.16-19
Rz 6,3-4.8-11
Mt 10,37-42);
Zastanów się przez chwilę jaki obraz Chrystusa nosisz w sobie. Jak go sobie wyobrażasz? Nie chodzi mi tu o Jego wygląd, tylko o to kim jest w istocie. Kim jest dla Ciebie.
Być może wyobrażasz sobie, że Jezus to taki sympatyczny ziomek, który poklepie Cię po plecach w każdej sytuacji, podtrzyma na duchu i powie, że najważniejsze, to żebyś był dobrym człowiekiem. Może uważasz, że Jezus jest hipsterem, który wyprzedzał swoje czasy i głosił miłość zanim to było modne. Może Jezus jawi ci się jako miś-tuliś, ciepły, miły, tolerancyjny, akceptujący. Może uważasz, że #Jezusniehejtował. Może twierdzisz, że Jezus to taki filozof, prorok pragnący stworzyć nowe, lepsze społeczeństwo.
Jeśli Jezus jest dla ciebie ziomkiem, otrzymasz od Niego nagrodę ziomka. Jeśli przyjmujesz Go jako hipstera, otrzymasz nagrodę hipstera. Jeśli przyjmujesz jako misia, otrzymasz nagrodę misia. Jeśli przyjmujesz Jezusa jako proroka, otrzymasz nagrodę proroka.
Te nagrody są doczesne, przejściowe, kruche. Gdy traktujesz Jezusa jako taką fajną postać, która pociesza, to Ci wystarczy na krótko. Jeśli masz Go tylko za proroka, filozofa, społecznika, to Ci wystarczy tylko na jakiś czas. Potem znudzisz się takim Jezusem, bo da się Go zastąpić innymi autorytetami, pocieszycielami, doradcami, kumplami.
Jezus powinien być sobą. Jezus jest Odkupicielem, Zbawicielem, Synem Bożym. Jest tym, który przeszedł przez śmierć, zstąpił do Hadesu i wyzwolił wszystkich zniewolonych. Jest tym, który umarł na krzyżu za Twoje grzechy. Jest dawcą życia. Jest Bogiem. Jest zmartwychwstaniem. Jest Drogą, Prawdą i Życiem. Jest wszystkim. Jak mówił Paweł VI: „On chlebem i źródłem wody żywej: zaspokaja głód i gasi pragnienie. On pasterzem, przewodnikiem, wzorem, naszą pociechą i bratem. Tak jak my, owszem, bardziej niż my, był zapoznany, ubogi, pogardzany, utrudzony, prześladowany, doznający cierpień. Dla nas przemawiał, czynił cuda, założył nowe królestwo, w którym ubodzy są błogosławieni, gdzie pokój jest podstawą życia wspólnotowego, gdzie ci, którzy są czystego serca i którzy płaczą, będą wywyższeni i pocieszeni, gdzie łaknący sprawiedliwości będą nasyceni, gdzie grzesznicy mogą uzyskać przebaczenie, gdzie wszyscy są sobie braćmi”
Możesz kochać ten świat, ale jeśli kochasz go bardziej, niż prawdziwego Chrystusa, to nie jesteś Go godny. Prawdziwego, czyli całego: Tego od zmartwychwstania, ale i Tego od Golgoty; Tego od przebaczenia, ale i Tego od wezwania do nawrócenia; Tego od uzdrowienia, ale i Tego od wymagań; Tego od miłości wobec grzesznika, ale i Tego od potępienia grzechu.
Spróbuj przyjąć całego Chrystusa, całe Jego nauczanie, całą Jego osobowość i z dnia na dzień, krok za krokiem, kawałek po kawałku, stawać się jak On – brać na siebie krzyż swojej codzienności, zanurzać się w śmierć Chrystusa i iść naprzód. Niemożliwe? Możliwe! Po to Syn Boży stał się człowiekiem, abyś Ty mógł stać się w pełni Dzieckiem Bożym.
Boże, Ty przez łaskę przybrania uczyniłeś nas dziećmi światłości, nie dopuść, aby nas ogarnęły ciemności błędu, lecz spraw, abyśmy żyli w blasku Twojej prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
אמן
