Wszyscy jesteśmy jak zwierzęta

Sigla: Dz 4, 8-12, Ps 118, 1 i 8.9 i 21.22-23.26 i 28cd, 1 J 3, 1-2, J 10, 11-18

Wszyscy jesteśmy jak zwierzęta. Dokładniej rzecz ujmując – jak owce. Jezus nie porównuje nas dzisiaj do wiernych psów; marudnych, egotycznych kotów, nie porównuje nas do lwów czy słoni, ale właśnie do owiec. Na naszym życiowym pastwisku są miejsca z soczystą, zieloną trawą, ale i mroczne zarośla. Są wartkie strumienie, ale i twarde skały. Jest w końcu On, Dobry Pasterz, Jezus Chrystus, ale są też i złodzieje, chcący wywabić owcę z Kościoła, trzody Pana.

Czasami dajemy się im zwieść i poprzez grzech wyłamujemy się, by iść własną, pozornie lepszą drogą. „Wezmę ze sobą ściągi na maturę, przynajmniej zdam”. „Sąsiad się nie połapie, jak mu ukradnę trochę jajek, chyba nie są mu potrzebne”. „Pozmieniam trochę zeznanie podatkowe, będzie więcej pieniędzy na dzieci”. „Nie chce mi się iść odwiedzić schorowanego ojca w szpitalu, lepiej, żebym w tym czasie skosił trawnik”. Tak krok po kroku oddalamy się od prawdy i od miłości. Zaślepieni innym, „lepszym” pastwiskiem, błądzimy wśród zarośli.

Tymczasem grzechy zadają Ci rany – coraz dotkliwsze, coraz bardziej bolesne, aż w końcu nie potrafisz już o własnych siłach wrócić do Dobrego Pasterza. I wtedy właśnie wkracza On – łagodny, spokojny, nienarzucający się. Gdy Cię spotka, nie robi wymówek, nie wyrzuca Ci głupoty i zaślepienia. Nie zostawia Cię samego ani nie każe o własnych siłach wracać, skąd przyszedłeś. Nie! Zamiast tego bierze Cię na ramiona, leczy, opatruje rany. Jedyne, co do nas należy w tej sytuacji, to współpracować z lekarzem.

To nam, ludziom, zdarzyło się odrzucić Chrystusa: „On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się kamieniem węgielnym”. Tymczasem Dobry Pasterz nas nie odrzuca. Robi za to coś innego. Prowadzi nas do zbawienia: „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni”. My odrzucamy Boga, Bóg nas nie odrzuca. My grzeszymy i ranimy, a Bóg wybacza i leczy. Oddaj Mu swoje grzechy w sakramencie pokuty i pojednania, bo On oddał za Ciebie swoje życie. Możesz Mu zaufać, ponieważ On jest najlepszym ze wszystkich pasterzy. Zadba o Ciebie, jak należy.

Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do niebieskich radości, niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, podążając za zwycięskim Pasterzem. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.